اول هر کار با نام خداست بهترین کارها یاد خداست یاد او روشنگر راه و مسیر مینماید هر عسیری را یسیر یاد او دل را همی روشن کند رحمت حق بر بشر نازل کند یاد او دل را صفایی میدهد هم به آن نور خدایی می دهد1-به نام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد .1
13- بیا تا قدر همدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
2- حکمت آموز و نور حاصل کن
دل خود را به نور واصل کن
12- هرکسی را بهـر کاری ساختند
مــیل آنرا در دلــــش انداخـتند
8- این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
8- هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ای
من در میان جمع و دلم جای دیگرست
6- تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
6- ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
7- عجب صبری خدا دارد اگر من جای او بودم.10
12- بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود.11
8- در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم
به گفت و گوی تو خیزم به جست و جوی تو باشم.4
8- ای که گفتی "فَمَن یَمُت یَرِنی" جان فدای کلام دلجویت
کاش روزی هزار مرتبه من مردمی تا ببینمی رویت
8- اندرون از طعام خالی دار تا درو نور معرفت بینی
تهی از حکمتی به علت آن که پری از طعام تا بینی
12- کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق پرنده‌تر ز مرغان هوایی.6
15- خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج
3- خوشا آنانکه الله یارشان بی بحمد و قل هو الله کارشان بی
خوشا آنانکه دایم در نمازند بهشت جاودان بازارشان بی
14- ای مدنی برقع و مکی نقاب سایه نشین چند بود آفتاب
منتظران را به لب آمد نفس ای ز تو فریاد به فریادرس
سکه تو زن تا اُمرا کم زنند خطبه تو کن تا خطبا دم زنند
5- ای علی که جمله عقل و دیده‌ای شمّه‌ای واگو از آنچه دیده‌ای.2
12- هفت شهر عشق را عطار گشت ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
6- بر سر آنم که گر ز دست برآید دست به کاری زنم که غصه سر آید.3
1- گویند بخواب تا به خوابش بینی ای بیخبران چه جای خوابست مرا
6- گویند سنگ لعل شود در مقام صبر آری شود ولیک به خون جگر شود.12
8- بار درخت علم ندانم مگر عمل با علم اگر عمل نکنی شاخ بی‌بری
علم آدمیتست و جوانمردی و ادب ورنی ددی، به صورت انسان مصوری
12- نردبــــان این جهان ما و منی ست عاقبت ایــــن نــردبان افتــــادنی ست
لاجرم هر کس کــه بالاتر نشست استخوانش سخت تر خواهد شکست
10- برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را.9
12- مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم.8
6- ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد.7
6- هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود
8- تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت.13
11- هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه.15
8- داروی تربیت از پیر طریقت بستان کادمی را بتر از علت نادانی نیست
روی اگر چند پری چهره و زیبا باشد نتوان دید در آیینه که نورانی نیست
ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست.16
8- توانگری نه به مال است پیش اهل کمال که مال تا لب گورست و بعد از آن اعمال
من آنچه شرط بلاغست با تو می گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
6-در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور
4- پـر و بـال ما بریدند و در قفـس گشـودند چه رها، چه بسته، مرغی که پرش بریده باشد
فهرست الفبائی شعرا :
1- ابوسعید ابوالخیر
2- اوحدی
3- بابا طاهر
4- پوریای ولی
5- جلال‌الدین محمد بلخی
6- حافظ
7- رحیم معینی کرمانشاهی
8- سعدی
9- سهراب سپهری
10- شهریار
11- شیخ بهائی
12- فردوسی
13- مولوی
14- میرزا تقی خان بینش
15- نظامی
